Τα ανέιπωτα...

Υπάρχουν εμπειρίες ενώ δεν υπάρχουν οι λέξεις τους...εμπειρίες τόσο δυνατές όπως το φως που σε τυφλώνει και μένεις εκεί να νιώθεις την ζεστασιά του..σε ταξιδεύει...
Υπάρχουν εμπειρίες τόσο μοναδικές και μοναχικές όσο το σκοτάδι..το σκοτάδι που γίνεται επιλογή και πας όλο και πιο βαθιά σε αυτό για να μην μπορεί κανένας να σε ανακαλύπτει!
Και το φως και το σκοτάδι νιώθω ότι προσφέρουν την ίδια προστασία σε αυτόν που τα επιλέγει...
Ένας βαθύς ίλιγγος και εσύ χορεύεις και γύρω παντού φως....και γύρω παντού σκοτάδι....στροβιλίζεσαι και πας όλο πιο ψηλά...όλο πιο χαμηλά και χάνεσαι...
Είναι τόσα αυτά που μπορούν να μοιραστούν δυο κόσμοι...και είναι τόσο βαθύ το μεγάλωμα που νιώθεις από αυτήν την ένωση...μα όλοι κλεινόμαστε σε κόσμους τόσο μικρούς. Είναι δύσκολο το παραπέρα και ας κρύβονται εκεί όλα τα ανείπωτα...τα ανείπωτα που θέλεις να γίνουν τραγούδι σε στόμα αγαπημένο...εκεί στο φως ή στο σκοτάδι γίνονται τα πιο όμορφα...μαγικά ταξίδια..και οι ήχοι της σιωπής γίνονται τα πιο όμορφα λογία μέσα από τους χτύπους της καρδίας....τα ανείπωτα...
Υπάρχουν ταξίδια που σε ταξιδεύουν από το φως στο σκοτάδι ή και το αντίστροφο..Υπάρχουν άνθρωποι που σε πιάνουν από το χέρι για να σε βγάλουν από το σκοτάδι και άλλοι που σ' αφήνουν στο πιο μεγάλο σκοτάδι...
Υπάρχουν κόσμοι τόσο μεγάλοι...και φαντάσου ότι τους φτιάχνουν άνθρωποι που είναι τόσο μικροί....όπως εσύ και εγώ...