ΚΥΚΛΟΙ ΑΠΟΥΣΙΑΣ

Ο μαύρος ουρανός γέννησε μια χαρούμενη βροχή –τρελό νερό που όλο δυνάμωνε..την κοιτούσα και χανόμουνα σε ένα χορό, σε έναν αποκριάτικο χορό που πέφτει ασημί γκοφετί και εσύ χορεύεις ενώ σε κυκλώνει ένα μαγικό φθινοπωρινό ουράνιο τόξο που σου ζητά να ελπίζεις και σου δείχνει έναν δρόμο …έναν δρόμο προς το φώς…

-------------------------------

Η μορφή σου ξεθωριάζει αλλεπάλληλα
Πήδημα ακρίδας απτήν μιαν άκρη ως την άλλη
Που προσπαθώ να φτάσω
Χάνεται σαν ξεθωριασμένη συνήθεια.

-------όλο το χρώμα της Άνοιξης κλείστηκε σε κύκλο-------

Ζωγραφίζω
κύκλους σε μια λίμνη
που μοιάζει με τα μάτια ενός παιδιού που κοιτάει τον ουρανό
μα αυτή δεν αλλάζει ούτε σε ουρανό ούτε σε θάλασσα.



Όταν τους κοιτώ μπαίνω σε χορό
που ξεκινάει από μικρό και σε μεγάλο φτάνει
αλλά εγώ όταν τελειώνει ο χορός
μόνη στον κύκλο περιμένω
να ανοίξει άλλος κύκλος και με ένα πήδημα ακρίδας να βρεθώ
απέραντο γαλάζιο

και να’μαι σε σύννεφο ή σε κύμα
να ξεθωριάζω το πάλι σου και το πότε
μ’άνεμο ή μ’αλμύρα˙
να φεύγει η σκέψη και να γεμίζει η απουσία αλάτι.



-------κύκλοι με κίτρινα φύλλα~φθινόπωρου-------

Χορεύει το φθινόπωρο σε κύκλους με κίτρινα φύλλα
παιδί ανέμελο που τρέχει και το τυλίγουν χρωματιστές κορδέλες
γαϊτανάκι από βροχή και ήλιο
απομεινάρια μια ξεχασμένης Άνοιξης
θραύσματα ελπίδας που επιμένει
πως θα έρθει μια στιγμή στο χρόνο που όλα θα μοιάζουν σαν
κόκκινο κραγιόν που δεν ξεχνάς.
-------κύκλος από χιόνι ~χειμώνας-------

Ύστερα ήρθα πάλι οι απουσίες
σαν χελιδόνια που μπερδεύτηκαν και δεν ξέρουν αν φεύγουν ή πάνε
και εσύ μπέρδεψες πάλι τον καιρό
φθινόπωρο η χειμώνας;
χιόνι η βροχή που γεννάει χιόνι ;
χιόνι και απουσίες.

Έχει τόση ησυχία όταν χιονίζει
νιφάδες που είναι σε χορό μα εσύ δεν ακούς την μουσική
και αυτές χορεύουν και πέφτουν απ’τον ουρανό για να έρθουν κοντά σου με την ησυχία εκείνου που έφυγε
και την απουσία εκείνου που δεν καταλαβαίνεις
αν είναι εδώ ή αν έφυγε σε ταξίδι αναψυχής
«θα γυρίσει» σιγοψιθυρίζεις
περιμένεις κάθε μέρα να γυρίσει
περιμένεις σε ένα κλοιό από χιόνι.